درمان آسیب نخاعی با استفاده از ژن درمانی

آسیب نخاعی (SCI) اغلب باعث ناتوانی می شود و کیفیت زندگی را به طور جدی تحت تأثیر قرار می دهد .در حالی که  چندین تحقیق   درباره آسیب های نخاعی در بازسازی آکسون پیشرفت چشمگیری داشته است اما اکثر آنها به درمان های بالینی ترجمه نشده است. یکی از مهمترین دلایل دشواری درمان آسیب های نخاعی ممکن است به این دلیل باشد که بسیاری از سلولهای عصبی در طی آسیب از بین رفته و منجر به از بین رفتن دائمی عملکرد عصبی می شود.

در شماره فعلی Frontiers in Cell and Developmental Biology منتشر شده در شانزدهم دسامبر سال ۲۰۲۰ ، یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور گونگ چن، رویکرد ژن درمانی نوینی را برای بازسازی سلولهای عصبی جدید در نخاع آسیب دیده با استفاده از سلولهای گلیال  گزارش دادند. نتایج این تحقیق امید جدیدی را برای میلیون ها بیمار آسیب نخاعی  در سراسر جهان ایجاد می کند.

یکی دیگر از عوامل مهم تأثیرگذار بر بازسازی عصبی، محیط اطراف است. تیم چن با تزریق ناقل NeuroD1  به نخاع ، مجموعه ای از آزمایش های مقایسه ای را طراحی کردند. پس از یک ماه ، آنها دریافتند که نورونهای تبدیل شده از آستروسیتهای غشایی، نشانگرهای عصبی قشر مغز را نشان می دهند اما مارکرهای نخاعی را نشان نمی دهند ، در حالی که سلولهای عصبی تبدیل شده از آستروسیتهای نخاعی، نشانگرهای عصبی نخاعی را نشان می دهند اما نشانگرهای قشری را نشان نمی دهند ، این نشان دهنده اهمیت محیط اطراف در شکل گیری عملکرد سلول های عصبی پس از تبدیل دارد.

نکته مهم ، چن و همکارانش زمان تبدیل سلولهای عصبی را قبل و بعد از تشکیل اسکار گلیال در زمان آسیب نخاعی بررسی کردند. آنها کارایی تبدیل آستروسیتها را در ۱۰ روز در مقابل کسانی که در ۴ ماه پس از آسیب نخاعی  (وقتی که اسکار گلیال پس از آسیب به خوبی شکل گرفته است) آزمایش دادند ، تیم چن نه تنها در کوتاه مدت بلکه پس از تأخیر طولانی بعد از مصدومیت ، کارایی بالای تبدیل را نشان داد. این مطالعات اثبات این مفهوم را ارائه می دهد که در داخل بدن فناوری تبدیل آستروسیت به نورون ممکن است به طور بالقوه به مداخلات درمانی برای بازسازی سلول های عصبی جدید عملکردی به منظور بازگرداندن عملکردهای عصبی از دست رفته پس از آسیب نخاعی تبدیل شود.