یافته محققان در زمینه اتوفاژی سلول های بنیادی و پتانسیل استفاده از آن در پزشکی بازساختی
محققان Penn Medicine (PA ، USA) نقشهای جدیدی از اتوفاژی در نوسازی و تمایز سلولهای بنیادی جنینی را کشف کرده اند. این فرایندها ، که مربوط به اتوفاژی واسطه chaperone (CMA) و متابولیت مرتبط با آن است ، بینش جدیدی را ارائه می دهد که ممکن است در توسعه روش های درمانی مرتبط با پزشکی بازساختی باشد. این مطالعه اخیراً در Science منتشر شده است.
تاكنون ، سيستم هاي متابوليك زمينه ساز قدرت پرتواني و تمايز نهايي سلول هاي بنيادي جنيني (ES) جايگزين مانده اند. در تلاش برای درک بهتر تغییرات مهمی که در طول قدرت سلول های ES و تمایز نهایی آنها رخ می دهد ، محققان از تکنیک های آزمایشگاهی متابولیک و ژنتیکی برای مطالعه سلولهای بنیادی جنینی موش استفاده کردند.
آنها دریافتند که CMA ، نوعی اتوفاژی منحصر به فرد برای پستانداران ، با فعالیت دو فاکتور سلولی – Oct4 و Sox2 – به حداقل می رسد که ژنی به نام LAMP2A را سرکوب می کند ، که کدهای مربوط به پروتئین ۲ غشای مرتبط با لیزوزوم را در CMA ضروری می کند. این کاهش سطح فعالیت CMA به سلول های بنیادی اجازه می دهد سطح بالایی از α-ketoglutarate را حفظ کنند ، که باعث تقویت حالت پرتوان سلول می شود.
محققان پس از تمایز ، میزان مهار CMA را به دلیل كاهش در Oct4 و Sox2 مشاهده كردند. این منجر به تخریب آنزی های کلیدی مسئول تولید α-ketoglutarate ، که به نوبه خود منجر به کاهش سطح α-ketoglutarate و همچنین افزایش فعالیت های سلولی دیگر که باعث تمایز می شوند ، شد. این یافته ها نقش مهمی از CMA و α-ketoglutarate در تعیین سرنوشت سلول های ES را نشان می دهد.
