چگونه سلول های سرطانی پانکراس از درمان های دارویی طفره می روند
سلول های سرطانی می توانند از طریق سازگاری در برابر درمان ها مقاوم شوند و این امر باعث شکست درمان آنها و کشنده بودنشان می شود. مدیر مرکز سرطان آزمایشگاه Cold Spring Harbour (CSHL) ، دیوید تووزون و تیم وی اساس “مقاومت انطباقی” در سرطان لوزالمعده را بررسی کردند. آنها یکی از نسخه های پشتیبان را کشف کردند که این سلولها هنگام مواجهه با داروهای کشنده ی سرطان به آن تغییر می دهند.
KRAS ژنی است که تقسیم سلولی را پیش می برد، اکثر سرطانهای پانکراس جهش در پروتئین KRAS دارند که باعث رشد غیرقابل کنترل آنها می شوند. اما داروهایی که KRAS جهش یافته را متوقف می کنند، تکثیر را متوقف نمی کنند.
سلولهای سرطانی راهی پیدا می کنند تا انسداد را دور زده و تقسیم کنند. درک چنگ ، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشجوی سابق برنامه آموزش دانشمندان پزشکی در آزمایشگاه Tuveson، این فرایند را با موتورهای پشتیبان در کشتی مقایسه می کند. او می گوید ، “شما موتور اصلی خود را برمی دارید اما به نوعی موتورهای پشتیبان وجود دارند که در حال از بین رفتن است اما کشتی هنوز غرق نشده است و هنوز با سرعت کمتری حرکت می کند. در نهایت آنچه می خواهیم انجام دهیم اینست که کشتی را غرق می کند. “
Tuveson و تیمش می خواستند “موتورهای پشتیبان” موجود در این سلولهای سرطانی را کشف کنند. آنها از روشی به نام برچسب زدن مجاورت بیوتین برای شناسایی سایر پروتئین ها با KRAS جهش یافته استفاده کردند. چنگ می گوید، “من اساساً یک قوطی اسپری را به پروتئین مورد علاقه خود می پاشم و در واقع این بیوتین است که به پروتئین های اطراف پاشش می شود و ما قادر به تجزیه و تحلیل پروتئین های برچسب گذاری شده هستیم. “
انشمندان “پروتئین بیوتین” را بر روی پروتئینی به نام RSK1 یافتند، که بخشی از مجموعه ای است که گروه نزدیکی از پروتئین ها ، به نام پروتئین های RAS را در حالت خاموش نگه می دارد.
دانشمندان با کشف اینکه وقتی آنها KRAS جهش یافته را غیرفعال کردند، مجموعه مجاور RSK1 نیز متوقف شد، متعجب شدند. غیرفعال شدن RSK1 باعث می شود پروتئین های RAS فعال شده و کار KRAS جهش یافته متوقف شده را بر عهده گیرند.
پس متوقف کردن سلولهای سرطانی پانکراس ممکن است به داروهایی نیاز داشته باشد که بتوانند همزمان مولکول های متعددی را هدف قرار دهند. Tuveson امیدوار است که بتواند تعداد بیشتری از بازیکنان سازگار در سلولهای سرطانی را برای بهبود درمان های آینده کشف کند.
