پتانسیل ترمیم زخم با کمک وزیکول های خارج سلولی

محققان در مطالعه ای جدید نشان داده اند که وزیکول های خارج سلولی(EVs) مشتق از فیبروبلاست ها موجب فعال شدن فیبروبلاست ها، مهاجرت سلول های اندوتلیالی و تشکیل آزمایشگاهی ساختارهای لوله ای شکل و در نهایت بهبود درون تنی زخم ها از طریق افزایش تشکیل و بلوغ کلاژن می شوند.

هم چنین به نظر می رسد که این وزیکول های خارج سلولی بیان VEGF، تشکیل عروق خونی و القای زوائد پوستی را نیز افزایش می دهند. به عقیده محققین این وزیکول های خارج سلولی مشتق از فیبروبلاست ها ممکن است کاندیدا و محصول سلولی مناسبی برای درمان زخم ها باشند، بدون آن که مشکلات مربوط به استفاده از خود سلول ها را به همراه داشته باشند.