پیشرفت در درمان با سلول CAR-T در بدخیمیهای هماتولوژیک
ایمونوتراپی در دههی گذشته بسیاری از درمانها را در بدخیمیهای هماتولوژیک متحول کرده است؛ از آنتیبادیهای مونوکلونال گرفته تا مهارکنندههای نقاط بازرسی و درگیرکنندههای خاص سلول T. پیشرفتهای زیادی در این زمینه اتفاق افتاده است. اکنون وظیفه این است که بفهمیم هر درمانی برای کدام بیمار مناسب است. استفاده از این دادهها در دنیای واقعی چالش برانگیز است.
در سال ۲۰۱۸، بلیناتوماب (Blincyto) برای لوسمی لنفوسیتی حاد کودکان (ALL) تأیید شد. این درمان با هدفCD19 BiTE (درگیرکننده سلولهای T bispecific) اکنون برای سلولهای B ALL عودکننده یا مقاوم در بزرگسالان تأیید شده است. Tisa-cel اولین محصول CAR-T بود که توسط FDA تأیید شد. سندرم آزادسازی سیتوکین (CRS)، یک عارضه شایع در بیمارانی که درمان با CAR-T را دریافت میکنند، در اکثر کارآزماییهای CAR-T ذکر شده است. برخی از محصولات سمیت CRS بالاتری نسبت به سایرین دارند. تأیید سومین CAR-T، liso-cel، بر اساس کارآزمایی TRANSCEND-NHL-001 بود. نرخ پاسخ عینی در این کارآزمایی ۷۳ درصد با نرخ پاسخ کامل ۵۳ درصد بود. پس از اینکه محققان نتایج ZUMA-3 را منتشر کردند، Brexa-cel برای پیشساز سلولهای B عودکننده یا مقاوم به درمان تأیید شد. FDA درمان Cilta-cel را که در کارآزمایی CARTITUDE-1 در فوریه ۲۰۲۲ مورد بررسی قرار گرفت، تأیید کرد. CAR-T را نمیتوان برای AML یا تومورهای جامد استفاده کرد، زیرا نفوذ محدودی در تومورهای جامد داشته و فرار آنتیژن وجود دارد. محققان در حال بررسی محصولات آلوژنیک CAR-T هستند که در آن سلولهای T از اهداکنندگان جمعآوری شده و به بیماران تزریق میشوند. همچنین آزمایشهایی وجود دارد که به جای سلولهای T، روی سلولهای کشنده طبیعی (CAR (NK مورد بررسی قرار میگیرند. در سالهای آینده، CAR-T احتمالاً با مهارکنندههای نقاط بازرسی و سایر روشهای ایمنی در تومورهای جامد مختلف و همچنین طیف وسیعی از بدخیمیهای هماتولوژیک برای تعیین بهترین نتایج ترکیب خواهد شد.